PROFESYONELLER

PROFESYONEL OLMAYANLAR

—Sorunların üzerine giderler.

—Sorunların etrafında dolaşır ve hedefe hiçbir zaman varamazlar.

—İşlerine sarılırlar.

—Ellerinin ucu ile tutarlar.

—Mesai saatlerinin dışına da taşsa işlerini neticeye ulaştırırlar.

—Sabah 8-Akşam 6 sendromuna yakalanmış “Mesai bitince benim işim de biter” diyen otobüs yolcularıdır (servis otobüsü)

—İş tanımlarından daha geniş bir sorumluluk hissi taşırlar.

—Biz burada sadece çalışıyoruz” derler.

—İş tanımının dışına da taşsa işin gereğini yaparlar.

—Bu işler,”Benim görevim değil” derler.

—İşlerini yerine getirebilmek için gerekli yetkiyi ne yapıp yapıp elde ederler.

—Sorumluluk çok, yetkim yok” diye sızlanıp dururlar.

—Yapabilecekleri işleri, Ben profesyonelim, bu işi yaparım diye üstlenirler.

— Tüm işleri “Valla kardeşim ben istediğim koşullar sağlanmazsa çeker giderim” diye koşullandırırlar.

—Zorlukları, engelleri aşmaya çalışan yapıcı özelliktedirler.

— Her vesilede “Bu şirket adam olmaz” diyen kronik mızmızlardır.

—Orta yetenekteki personelle de görevlerini başarıya ulaştırabilirler.

— Durmadan, “iyi adam yok ki” diye mazeret öne sürerler.

—Üstlerini de yönetmesini becerebilirler.               

—Adam her işe karışıyor” diye şikayet etmekten işlerini doğru dürüst yapamazlar.

—Bu işi yapmanın daha iyi bir yolu olmalı” derler.

—Biz bunları eskiden beri hep böyle yapardık” derler.

—Araştırıp bulalım” derler.

—Valla, hiç kimsenin bir şey bildiği yok” derler.

—Bir hata yapınca,”Benim hatam oldu” derler.

—Benim suçum değil” derler.

—Dinlerler.

—Konuşma sırasının gelmesini beklerler.

—Kaybetmekten hemen hemen hiç korkmazlar.

— Kazanmaktan gizli gizli korkarlar.

-Kendilerine ayıracakları daha çok zaman olsun diye hedefe daha kısa sürede ulaşmak için daha sıkı çalışırlar.

—Kendi hatalarına göre takıldıkları ıvır zıvır işlerle uğraşmaktan, neticeye ulaşacak işleri yapmaya zaman bulamayacak kadar çok çalışırlar.

—Söz verirler.

—Vaat ederler.

—Olmam gerektiği kadar iyi değilim derler.

—Hiç olmazsa falanca kadar kötü değilim derler.

—İzah ederler.

—Lafı gevelerler.

—Dumanlı havayı da severler.

—Bahardan başka mevsim tanımazlar.