Danıştay 3.Dairesi ihtirazi kayıtla açılan, tebliğin yabancı kaynak tanımının da iptalinin talep edilmesi nedeniyle ilk mahkeme olarak baktığı davada, tebliğdeki yapılan yabancı kaynak tanımının Maliye Bakanlığına verilen usul ve esasları belirleme yetkisi sınırları içinde yapılmış bir tanım olduğu, bu nedenle de yetki aşımından veya fonksiyon gaspından söz edilemeyeceğinden hareketle davayı reddetti.

Kararda 4.2.2021 öncesinde kullanılan yabancı kaynaklarla ilgili bu düzenlemenin uygulanabilip uygulanamayacağı tartışılmamış, ancak, iki hâkimin bu konuda yazdıkları karşı oy gerekçelerine yer verilmiştir.

Bu karar ilk merci kararı olduğundan temyizi kabil olup, temyiz yeri Vergi Dava Daireleri Kurulu olacaktır.

Kararın bütünü üzerine ayrıntılı değerlendirmeler yapmaya devam edeceğiz.

İlk etapta geriye yürüme konusunda (karşı oy dışında)kararda bir değerlendirmeye yer verilmemiş olduğunu görüyoruz.

Kararın kendi içinde çelişkiler taşıdığını ve konunun tartışılmasında esaslı unsurlarda eksiklik olduğunu düşünüyoruz.

Finansman gider kısıtlaması uygulamasının ilk aşamasında, finansman gideri yaratmayan yabancı kaynakların öz kaynak mukayesesinde dikkate alınması yanlıştır. Tek düzen hesap planındaki yabancı kaynak tanımı ve bu konuda Maliye Bakanlığına yeknesak mali tablolar oluşturmak için muhasebe prensipleri belirleme konusunda verilen yetki konusunda bir sorun bulunmamaktadır. Ancak vergi hesabı yapılırken vergi kanunlarındaki düzenlemeler dikkate alınarak beyanname hazırlanacaktır. Ki bu durum kararın 13.sahifesindeki ilk paragrafın son cümlesinde de bu şekilde ifade edilmektedir.

Finansman gider kısıtlaması öz kaynak kullanımını özendirmek için getirilmiş bir düzenlemedir. Finansman gideri yaratmayan kalemlerin, örneğin bankada karşılığı olan, henüz vadesi gelmemiş vergi borcunun veya kayıtlara alınmış ancak henüz vadesi gelmemiş ( belki bir ay gibi piyasada vadesiz sayılacak bir süre içinde ödenecek ve hiçbir vade farkı unsuru taşımayan) hiçbir finansman gideri yaratmamış ticari borcun öz kaynak mukayesesinde dikkate alınması, finansman gideri yaratmayan hesapların sanki finansman gideri yaratıyormuş gibi hesaplamada dikkate alınması nedeniyle yasanın hem amacına hem de lafzına açık aykırılık teşkil etmektedir. Yasa da iki ayrı yabancı kaynaktan(biri öz kaynak mukayesesi diğeri de finansman gider kısıtlaması için)söz edilmemektedir. Oysa tebliğ iki ayrı tabancı kaynak tanımına yol açmış ve hayati değerlendirme hatası oluşmuştur.

Vergi Dava Daireleri Kurulunda verilecek kararda tüm bu hususların da ele alınmasını temenni ediyoruz.

ZEKİ GÜNDÜZ AVUKAT, YMM

Linkedin paylaşımından Alıntı Yapılmıştır