VUK’ un 3. maddesinin (B) bendinde yazılı kural, mükellefin anlatımını içeren inceleme tutanağının maddi delil olarak kabulünü gerektirir. Tutanağa alınan anlatım, davacının ticaretini yaptığı madeni yağı, daha yüksek vergiye tabi motorin olarak kullanılmak üzere sattığı yolunda olduğundan ve kayba uğrayan özel tüketim vergisinin davacıdan aranmasında hukuka aykırılık bulunmadığından, mükellefin ifadesini içeren tutanakta yer alan; satışını yaptığı emtianın % 8-10 oranındaki kısmının akaryakıt olarak kullanıldığı yolundaki anlatımı da göz önünde bulundurularak tarh edilen cezalı verginin tutarı yönünden inceleme yapılarak karar verilmesi gerekirken, kanıt yükü davalı idareye yüklenerek tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen karar hukuka uygun görülmemiştir.

İstemin Özeti: Madeni yağ ticareti yapan ve 19.10.2006-31.12.2006 dönemine ilişkin işlemleri incelenen davacı adına, (…) Petrol Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti.’nden satın aldığı 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (1) sayılı listede yer alan on numaralı yağı akaryakıt olarak kullanmak üzere kamyon ve otobüs işletmelerine sattığının saptanması üzerine 4760 sayılı Yasa’nın 13. maddesinin 2. bendi uyarınca Ekim, Kasım, Aralık 2006 dönemleri için re’sen salınan vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisine karşı dava açılmıştır. Vergi Mahkemesinin kararı ile; davacı adına, vergi incelemesi sırasında düzenlenen 01.06.2009 günlü tutanağa alınan; ticaretini yaptığı on numaralı yağın akaryakıt olarak kullanılmak üzere kamyon ve otobüs işletmesine satıldığı yolundaki anlatımına dayanılarak daha düşük vergi oranına tabi yağın daha yüksek oranlı akaryakıt olarak kullanılmak üzere teslimi nedeniyle motorin için uygulanan özel tüketim vergisi oranı esas alınarak vergilendirme yapılmış ise de, davacının teslim ettiği yağın ne kadarlık kısmının akaryakıt olarak kullanıldığının tam olarak tespitinin mümkün olmadığı, her ne kadar davacı tarafından emtianın % 8-10’unun akaryakıt olarak kullanımı dışında başka amaçlarla kullanıldığı ifade edilmiş ise de; inceleme raporunda davacının emtiayı akaryakıt olarak sattığı ya da işlemden geçirmek suretiyle niteliğini değiştirdiği ve yeni bir emtia alarak sattığı yolunda yapılmış somut bir tespit bulunmadığı, davacı anlatımının ise teslim ettiği yağın alıcılar tarafından akaryakıt olarak kullanılmış olabileceğine yönelik genel ve tahmini bir ifade içerdiği anlaşıldığından hukuka uygun görülmediği gerekçesiyle tarhiyat kaldırılmıştır. Davalı idarece; piyasada on numaralı yağ olarak tanımlanan emtiayı özel tüketim vergisi ödemeden satın alarak kamyon ve otobüs işletmelerine akaryakıt olarak teslim eden davacının emtianın motorin olarak kullanımından dolayı vergi kaybına neden olduğu, bu nedenle yapılan tarhiyatta kanuna aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenmiştir.

Karar: Dava konusu vergilendirme, madeni yağ ticareti yapan davacı tarafından 2006 yılının Ekim, Kasım, Aralık aylarının muhtelif tarihlerinde (…) Petrol Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti.’nden teneke ve varil olarak ambalajlanmış halde satın alınan 49.882 litre madeni yağın, aynı ambalajla kamyon ve otobüs işletmelerine motorin olarak kullanılmak üzere satıldığından bahisle 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 13. maddesinin 2. bendi uyarınca bu teslimlerden dolayı motorinin tabi olduğu oranda özel tüketim vergisinin ziyaa uğratılmasına sebebiyet verildiği sonucuna ulaşılarak yapılmıştır.

Dosyadaki belgelerden, davacının 4760 sayılı Kanuna ekli (I) sayılı listeye dahil madeni yağın ticaretini yaptığı ve (...)’de faaliyet gösteren (…) Otomotiv Boya San. Tic. Ltd. Şti. hakkında yapılan inceleme sırasında, bu şirket tarafından üretilen ve teneke ve variller halinde ambalajlı bir şekilde piyasaya sürülen madeni yağın kamyon ve otobüs sahiplerince satın alınıp doğrudan motorin olarak kullanıldığının, davacının da bu şekilde üretilen 49.882 litre madeni yağı aynı ambalajlarla (…) Petrol Ürünleri San. ve Tic.Ltd. Şti.’nden 2006 yılının muhtelif tarihlerde satın alıp, aynı ambalajla kamyon ve otobüs işletmelerine sattığının tespit edildiği ve 4760 sayılı Yasa’nın 13. maddesi uyarınca kayba uğradığı sonucuna ulaşılan özel tüketim vergisinin müteselsil sorumluluk esasına göre davacıdan arandığı anlaşılmaktadır.

Yasa koyucu 4760 sayılı Yasa’nın 13. maddesinin 2. bendi uyarınca (I) sayılı listedeki malları düşük tutarlı vergiye tabi bir mal olarak kullanılmak amacıyla satın alan mükelleflerin söz konusu fıkra uyarınca tarhiyata muhatap alınabilmesini, satın alınan bu malları daha yüksek tutarlı vergiye tabi bir mal olarak kullanması veya satması koşuluna bağlamıştır.

İnceleme sırasında anlatımına başvurulan davacı tarafından; piyasada on numaralı yağ olarak bilinen madeni yağı (…) Petrol Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şti.’nden satın aldığı, malların kamyon ve otobüs işletmelerine motorin olarak kullanılmak üzere satıldığı, bazı müşterilerin ise makinelerinde kullandığı, malları kamyonlarda motorin olarak kullanılması için teslim ettiği ancak teslimin özel tüketim vergisine konu olduğunu bilmediği, varil ve teneke ambalajıyla satılan emtianın kamyon ve otobüslerde yakıt olarak kullanıldığı yolundaki ifadesi 05.12.2007 günlü tutanağa alınmıştır.

213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun, vergi kanunlarının uygulanması ve ispatı düzenleyen 3. maddesinin (B) bendinde; vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu ve yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, vergiyi doğuran olayla ilgisi doğal ve açık olmayan tanık anlatımının kanıtlama aracı olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu kurala bağlanmıştır.

213 sayılı Yasa’nın 3. maddesinin (B) bendinde yazılı kural, davacı anlatımını içeren 05.12.2007 günlü inceleme tutanağının maddi delil olarak kabulünü gerektirir. Tutanağa alınan anlatım, davacının ticaretini yaptığı madeni yağı, daha yüksek vergiye tabi motorin olarak kullanılmak üzere sattığı yolunda olduğundan, açık anlatımına göre düzenlenen inceleme raporu uyarınca 4760 sayılı Kanun’un 13. maddesinin 2. bendi uyarınca kayba uğrayan özel tüketim vergisinin davacıdan aranmasında hukuka aykırılık bulunmadığından, vergi mahkemesince davacının 01.06.2009 tarihinde anlatımına başvurulduğunda verdiği ifadesini içeren tutanakta yer alan; satışını yaptığı emtianın % 8-10 oranındaki kısmının akaryakıt olarak kullanıldığı yolundaki anlatımı da göz önünde bulundurularak tarh edilen cezalı verginin tutarı yönünden inceleme yapılarak karar verilmesi gerekirken, kanıt yükü davalı idareye yüklenerek tarhiyatın kaldırılması yolunda verilen karar hukuka uygun görülmemiştir.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesinin kararının bozulmasına, oybirliğiyle karar verildi.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yukarıda yer verilen açıklamalar, konuya ilişkin genel bilgiler içermektedir. Özdoğrular smmm ltd. şti./ www.ozdogrular.com, işbu dokümanın içeriğinden kaynaklanan veya içeriğine ilişkin olarak ortaya çıkan sonuçlardan dolayı herhangi bir sorumluluk iddiasında bulunulamaz.