2013 Kurumlar Vergisi Beyannamesi Güncellemesinde Neler Var?

Gelir İdaresi Başkanlığı 1 Nisan 2014 tarihli duyurusu ile 2013 hesap dönemi için Kurumlar Vergisi Beyannamesi hazırlayacak olan tüm mükelleflere, güncellenen “Beyanname Düzenleme Programı” nın, İdare sitesindeki “gerekli programlar” bölümüne girip indirerek kurmaları gerektiğini açıklamıştır.

Söz konusu güncellemeler incelendiğinde aşağıdaki bilgilerin kurumlar vergisi beyannamesinin “ek bilgiler” bölümündeki alanlar üzerinden bayanı gerekmektedir. 

- Kısmi bölünme yapıldı mı?

- Tam bölünme yapıldı mı?

- Devir yapıldı mı?

- Hisse değişimi var mı?

- GVK 40. Madde gereği ihracatta götürü gider uygulamasından yararlandınız mı? 

Mükelleflerin cevap seçenekleri “evet” ve “hayır” şeklinde olup, evet cevabında ilave bilgiler istenmektedir.

Bu ek bilgiler arasındaki “GVK 40. Madde gereği ihracatta götürü gider uygulaması” ile ilgili görüşümüz ve nasıl bir yol izlenmesi gerektiği yazımızın konusunu oluşturmaktadır. 

İhracatta Götürü Gider Uygulamasına Maliye ve Yargının Yaklaşımı

İhracatta götürü gider uygulaması 1990’lı yılların ortalarından beri uygulanmaktadır. Uygulamanın yasal dayanağı GVK’nın 40/1’inci maddesi parantez içi hükmüdür. Bu hükme göre, “ihracat, yurt dışında inşaat, onarma, montaj ve taşımacılık faaliyetlerinde bulunan mükellefler, bu bentte yazılı giderlere ilaveten bu faaliyetlerden döviz olarak elde ettikleri hâsılatın binde beşini aşmamak şartıyla yurt dışındaki bu işlerle ilgili giderlerine karşılık olmak üzere götürü olarak hesapladıkları giderleri de indirebilirler.”

Maliye tarafından yapılan açıklamalara göre, ticari kazancın elde edilmesi ile ilgili giderlerin belgelendirilmeleri zorunlu olup; belgelendirilmeyen “giderler” ticari kazancın belirlenmesinde “indirim” olarak dikkate alınamamaktadır. Ancak, bu uygulamanın istisnası  “İhracatta götürü gider uygulaması” olup, bu giderler “tevsik edilemese” de ticari kazancın tespitinde indirimlerinin yapılmasına imkan verilmiştir. 

Fakat Maliye Bakanlığı “ihracatta götürü gider” uygulamasını, mükelleflerin yurt dışındaki işleri ile ilgili olarak yapmış oldukları giderlerden belgesi sağlanamayanların, bu işten sağlanan hasılatın binde beşini aşmamak üzere kazançtan indirilmesine imkan veren bir düzenleme olarak tanımlanmıştır. Bu tanıma rağmen, bu imkândan yararlanmak üzere “götürü gider” kapsamındaki bu tutarların “harcanmış”, “yasal kayıtlara alınmış” olması ve “işletmenin malvarlığında” bir azalma ortaya çıkması şartına bağlamıştır. 

Akabinde Vergi İdaresi ile mükellefler arasında yaratılan birçok uyuşmazlıkta yargı kararları mükellefler lehine sonuçlanmıştır. Hatta bazı davalarda Danıştay’ın vergi mahkemesi kararını bozduğu durumlarda, Vergi Mahkemesi’nin kararında ısrar etmesi nedeniyle konu Danıştay Vergi Dava Dairelerine kadar çıkmıştır.

Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu’nun E:2000/271 ve K:2000/103 sayılı ve 29/09/2000 tarihli kararı incelendiğinde, Danıştay Vergi Mahkemesi kararını bozmuş; fakat bozma kararına uymayan mahkeme kararı ile “(…) davacı şirketin bu işleri almak için yurt dışı seyahatler ve iş görüşmeleri yapmak ve bu kapsamda belgesiz masrafları olabileceğini kabul etmenin zorunlu bulunduğu" gerekçesiyle ilk kararında direnmiştir.  Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu ise “iş bağlantıları nedeniyle yurt dışı gezileri ve iş görüşmeleri yapan davacı şirketin yurt dışında belgelendiremediği giderinin olması doğal bulunduğundan tahakkukun ihtilaflı kısmının kaldırılması yolundaki ısrar kararında hukuka aykırılık görmemiştir.

Bütün bu gelişmelerin ardından, Maliye Bakanlığı tarafından hazırlanan ve 12 Haziran 2013 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı’na sevk edilen “Gelir Vergisi Kanunu Tasarı” metninde, “götürü gider uygulaması fiil harcama” şartına bağlanarak uygulanmak üzere değiştirilmektedir. Bu durum Maliye İdaresi’nin mükelleflerin lehine sonuçlanan bir konuya mevzuat değişikliği ve mevcut yargı kararlarındaki yaklaşıma cevap niteliğinde olduğu kanaatindeyiz. 

2013 Yılı Kurumlar Vergisi Beyanlarına Etkisi Ne Olacak?

Yukarıda belirtildiği gibi kurumlar vergisi mükellefleri, 2013 hesap dönemi yıllık kurumlar vergisi beyannamesinin “ek bilgiler” kısmında “ihracatta götürü gider” uygulaması ile ilgili bir beyanda bulunmak durumundadır. Bu yapıldığında, Gelir İdaresi tarafından talep edilen söz konusu bilgiler farklı amaçlar için kullanılabilir. Ancak bu bilgilerden hareket ile “konu esasında” vergi incelemeleri yapılabileceği ilk akla gelen ihtimallerden biridir.

Eğer bu bilgiler, ihracatta götürü gider uygulaması yaptığını beyan eden ve bu uygulamayı kanunda belirtilen sınırlar içinde uygulayan, fakat Maliye’nin yaklaşımı ile gerekli şartları sağlamayan kurumlar vergisi mükelleflerin incelenmesi ile sonuçlanacaksa; vergi mükellefleri ile Vergi İdaresi arasında uyuşmazlıklar artacaktır. Bu ihtimal akla ihracatta götürü gider uygulamasından yararlanan mükelleflerin beyanlarını ihtirazi kayıtla verip vermeyecekleri  sorusunu gündeme getirmektedir. 

Geçmiş uyuşmazlıklara ilişkin yargı kararları göz önüne alındığında ve TBMM’de bulunan GVK ve KVK’ nın birleştirildiği tasarı ışığında, 2013 yılı beyanlarının “ihtirazi kayıt” ile verilmesine gerek olmadığı kanaatindeyiz. Ancak unutulmaması gereken husus, yargı mercilerinin de kararlarını sonraki yıllarda değiştirme olasılığı olabileceğidir. Bu ihtimali de göz önünde bulundurmak gerekir. Çünkü Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu bile olsa, bu kararlar uyuşmazlık sürecinde yargı mercileri için emsal niteliğinde ve bağlayıcı olmayan kararlardır. Aksi takdirde ihtirazı kayıt ile ödenen vergiler, dava sürecinin ortalama 3-4 yıl olduğu ülkemizde şirketlere ek finansal yükler getirecektir. Abdulkadir Kahraman

http://kpmgvergi.com/Blog/Pages/FullBlog.aspx?article=247

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yukarıda yer verilen açıklamalar, konuya ilişkin genel bilgiler içermektedir. Özdoğrular smmm ltd. şti. / www.ozdogrular.com, işbu dokümanın içeriğinden kaynaklanan veya içeriğine ilişkin olarak ortaya çıkan sonuçlardan dolayı herhangi bir sorumluluk iddiasında bulunulamaz.