(Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunun 24.05.2017 tarih ve E:2017/223 K:2017/278 sayılı kararı)

İstanbul 9. Vergi Mahkemesi, 22.2.2012 gün ve E:2011/1857, K:2012/520 sayılı kararıyla; davacı şirket ile Finansal Kiralama Şirketi arasında yapılan düzenleme şeklinde finansal kiralama sözleşmesinde, kiracının, sözleşmedeki bütün yükümlülükleri yerine getirmesi kaydı ile kiralananı, sözleşme süresi sonunda belirlenen bedel üzerinden satın alma hakkına sahip olduğunun belirtildiği, davacının ödemelerini yapmasından sonra araç üzerine, Finansal Kiralama Şirketinin Asliye Ticaret Mahkemesinde görülen davasında aleyhine hükmedilen karar ilam harcının tahsili amacıyla haciz konulduğu, olayda, finansal kiralama yoluyla kiralanan aracın mülkiyetinin; taraflar arasında belirlenen taksit ödemelerinin gerçekleştirilmesi üzerine sözleşmenin sona ermesini müteakip satın alma hakkı bulunan davacıya geçtiği sonucuna ulaşıldığı gerekçesiyle, davacı şirket tarafından finansal kiralama sözleşmesine istinaden kiralanan araç üzerine, finansal kiralama şirketinin kesinleşmiş borcu nedeniyle konulan haczin kaldırılması istemiyle yapılan başvurunun reddine dair işlemi iptal etmiştir.

Davalı idarenin temyiz istemini inceleyen Danıştay Dokuzuncu Dairesi, 20.5.2015 gün ve E:2012/4768, K:2015/5003 sayılı kararıyla; finansal kiralama sözleşmesinin, finansal kiralamaya konu olan malın mülkiyetini değil, belli şartlar ve sınırlar dahilinde zilyetliğinin devrini öngören özel bir kira akdi niteliğinde olduğu; Finansal Kiralama Kanunu’nun 9. maddesinde finansal kiralamaya konu olan malların mülkiyetinin sözleşme süresinin sonunda kiracıya devredilebileceği hükme bağlanmış olup, finansal kiralama sözleşmesinde davacıya, sözleşme süresi sonunda kiralananı satın alma hakkı tanındığı, olayda, davacı tarafından söz konusu hüküm nedeniyle üzerine haciz konulan finansal kiralamaya konu aracın mülkiyetinin kendilerine geçtiği iddia edilmişse de Karayolları Trafik Kanunu’nun 20. maddesi uyarınca aracın mülkiyetinin devri, ancak noterler tarafından yapılabileceğinden, finansal kiralama sözleşmesi ile aracın mülkiyeti devredilemeyeceği gibi, sözleşme sonunda mülkiyetin devrinin kendiliğinden gerçekleşmesinin de mümkün olmadığı, bu durumda, söz konusu aracın davacının mülkiyetine geçtiğinden bahisle dava konusu işlemin iptali yönünde verilen vergi mahkemesi kararında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle kararı bozmuş; davacının karar düzeltme istemini reddetmiştir.

İstanbul 9. Vergi Mahkemesi, 30.11.2016 gün ve E:2016/2673, K:2016/2401 sayılı kararıyla; aynı hukuksal nedenler ve gerekçeyle ilk kararında ısrar etmiştir.

Davacı şirket tarafından, finansal kiralama sözleşmesine istinaden kiralanan araç üzerine, finansal kiralama şirketinin kesinleşmiş borcu nedeniyle konulan haczin kaldırılması istemiyle yapılan başvurunun reddine dair işlemin iptali yolunda verilen ısrar kararı davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.

Danıştay Dokuzuncu Dairesince verilen kararının dayandığı aynı hukuksal nedenler ve gerekçe uyarınca temyiz istemi kabul edilerek ısrar kararı bozulmuştur.